4 Şubat 2014 Salı

Oyuncular değişse de, oyun bitmez...

Ayrılığın da sevdaya dahil olduğu gibi, ölüm de yaşamaya dahil şu dünyada.
Daha anne rahmine düştüğü anda başlıyor bilinen sona uzanan yolculuk. Kalp atışları saatli bir bombanın tik takları oluyor aslında.
Alnımızda yazmıyor ki kaça kurulduğu.
Şair demiş ya, kim bilir nerde nasıl, kaç yaşında....
Saat geldi mi o anda kopuyor kıyamet. Ateş düştüğü yeri yakıyor. Lâkin alevleri, yakınında kim varsa hepsini kor diliyle yalayıp geçiyor.
İnsan biliyor ki, ölüme çare yok. Yine de yanıyor işte.
Acısını da o acıyı dibine kadar yaşayarak içinden atıyor. İçinde tutara ise ancak kendine ediyor.
Kâh şefkat dolu dost sohbetleri, kâh yürekten edilen dualar, kâh hüzünlü şarkılar.
Dağlanan yüreğe hepsi diyor ki; “Evet, ben senin acını anlıyorum.”
“Evet, sen artık bu acıyla yaşayacaksın. Evet, geçmeyecek, evet unutmayacaksın."
"Ama alışacaksın...”
Haksız da çıkmıyor...

Geçtiğimiz günlerde gözlerimizin önünde kayıp giden klarnet sanatçısı Hakim Bey için dün gece bir konser verdi Nilüfer Kadın Korosu.
Şarkılara nefes üfleyen emekli hakim Günay Devrimci saz heyetindeki yerinde yoktu bu kez. Boş sandalyesi korodaki kız kardeşlerinin önünde, saz arkadaşlarının arasındaydı.
Koro Şefi Dr. Aysel Gürel’in kaleme aldığı hayat öyküsü okundu önce. Barkovizyonda görüntüler döndü o esnada.
Hakim Bey genç, Hakim Bey öğrenci, Hakim Bey koroda, Hakim Bey klarneti elinde ve Hakim Bey son anlarında...
İbretlik bir öykünün kahramanı Hakim Bey için söylenecekti bu gece tüm şarkılar.
Yüreklerdeki hüzün nağmelerdeydi artık. Zaman zaman gözyaşları eşlik etti ağır aksak uçuşan notalara.
Şarkı aralarında Şef Aysel Gürel’in izleyici korosu ile ettiği sohbetlerden Hakim Bey’e duydukları naif sevgi ve derin saygı yansıyordu.
Bir ara sahneye gelerek, üniversite yıllarından beri arkadaşlıkları olan Günay Devrimci’yi anlatan Avukat Ahmet Sarı, bir yandan yakın dostunu kaybetmiş olmanın acısını, öte yandan dostuna gösterilen vefanın gururunu yaşıyordu.
Başkan Bozbey, fenalaştığı anlardan hastahaneye yetiştirilişine kadar birebir eşlik ettiği Hakim Bey’i unutmamış, seçim yoğunluğunun arasında kısa da olsa konsere zaman ayırmıştı.
Konserin onur konukları Hakim Bey’in ailesi, meslektaşları ve yakın dostlarıydı.
İzleyicilerin arasında bir de sürpriz konuk vardı.
Fatih Erkoç.

Konser sonunda sahneye gelerek koronun arasına karışan Erkoç bir şarkıyı koroyla, diğer iki şarkıyı da solo söyleyerek geceyi nihayetlendirdi.
Hakim Bey’in oğlunun kulise gelmesi ve koroya ve Koro Şefi Dr. Aysel Gürel’e teşekkürlerini sunması ne kadar da zarifti.
Genç delikanlı, görünümüyle ve zarafetiyle babasını anımsatıyordu.
En önemlisiyse o, babasının genlerini geleceğe taşıyordu.
Her ne kadar dünyada ölüm varsa da, ölümsüzlük de bu olmalıydı.
Ve perde kapanmamalı, oyun kaldığı yerden oynanmalıydı.
Alkışlar size Hakim Bey, alkışlar size Aysel Gürel, alkışlar size Nilüfer Kadın Korosu...

2013'ten 2022'ye Bursa Nilüfer Kadın Korosu yazılarım
Var mı böyle bir koro? / 31 Ocak 2017
Su Gibi Aziz Olun... / 17 Mart 2017
Gönderen zaman:

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)